- zdziecinnieć
- сов. впасть в детство, выжить из ума* * *сов.впасть в де́тство, вы́жить из ума́
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zdziecinnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dziecinnieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdziecinnieć — dk III, zdziecinniećeję, zdziecinniećejesz, zdziecinniećej, zdziecinniećniał, zdziecinniećeli, zdziecinniećniały, zdziecinniećniali «stać się dziecinnym, wrócić na starość do poziomu umysłowego dziecka» Zdziecinnieć na starość. Zdziecinniały… … Słownik języka polskiego
zdziecinnienie — n I 1. rzecz. od zdziecinnieć. 2. «stan umysłu tego, kto zdziecinniał» Objawy, oznaki zdziecinnienia … Słownik języka polskiego
dziecinnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, dziecinniećeję, dziecinniećeje, dziecinniećniał, dziecinniećnieli {{/stl 8}}– zdziecinnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wracać na starość do poziomu umysłowego dziecka; stawać się dziecinnym,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdziecinnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zdziecinnieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan umysłu osoby, która zdziecinniała : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień